Soru 1
İşkence tanıklıklarının altında yatan olgularda bir örüntü görebilir miyiz? Hangi gruplar hedefleniyor ve neden? Motivasyon nedir ve devletin en yüksek düzeydeki katılımı nedir?
Soru 2
İşkence hakkındaki tanıklıklar, Türkiye'de işkencenin sistematik ve organize bir kullanımı olduğu sonucuna varmamıza izin veriyor mu?
Soru 3
İşkence veya kötü muamelenin önlenmesi ve izlenmesi için dahili bir sistem var mı, varsa gerçekte nasıl işler?
Türkiye'de son yıllarda, insan hakkı ihlalleri daha fazla rapor edilmektedir.
Soru 4
Olası kötü muameleye veya işkenceye karşı etkili bir yaptırım sistemi var mı? Yoksa tutuklu bulunan kişilere yönelik kötü muamele ve işkenceye karşı organize bir cezasızlıktan söz edebilir miyiz?
Soru 5
Türkiye'nin yargı sistemi bağlamında mahkemelerin bağımsızlık ve tarafsızlığını, uluslararası standartlara uygun olarak değerlendirebilir miyiz?
Soru 6
Türkiye'nin yargı sistemini, insan hakları ihlalleri durumunda adalete tam erişimin sağlandığı ve etkili hukuki korumanın garanti edildiği bir sistem olarak değerlendirebilir miyiz?
Soru 7
Mahkemeden önce hazırlanan raporları ve ifadeleri dikkate alarak, kaçırılmaların tekrar devletin muhaliflere karşı eyleminin bir parçası olduğu ve bu gerçekler hakkında ciddi bir soruşturma düzenlenmediği sonucuna varabilir miyiz?
Soru 8
Bu aşamada Türkiye, yeterli derecede basın özgürlüğünün ve ifade özgürlüğünün garanti edildiği bir ülke olarak kabul edilebilir mi, bu nedenle iyi işleyen bir demokrasinin standartlarına uygun olabilir mi?
Soru 9
Türk hükümeti tarafından alınan kararlar (hala) “darbe” ile bağlantılı bir tepki olarak düşünülebilir mi veya bu kararlara karşı kritik olan sesleri ve / veya kuruluşları “yok etmenin” bir yolu olarak değerlendirilmeleri gerekir mi?
Soru 10
İşkence eylemlerinin yanı sıra ulusal ve sınır ötesi zorla kaybetme eylemlerini de Türkiye Tribünal'e sunulan raporlarda açıklandığı üzere, 'Roma Statüsü'ne göre insalığa karşı suç' olarak niteleyebilir miyiz?